ANDRZEJ STAREK

Bromian (V) potasu, stosowany w przeszłości zarówno w przemyśle spożywczym jak i kosmetycznym oraz produkt uboczny uzdatniania wody pitnej, jest czynnikiem nefrotoksycznym, klastogennym i rakotwórczym u gryzoni. Substancja ta jest związkiem utleniającym i źródłem reaktywnych form tlenu oraz aktywnych form bromu odpowiedzialnych za skutki genotoksyczne, kancerogenne i toksyczne. Bromian indukuje oksydacyjne uszkodzenia DNA, mutacje, strukturalne aberracje chromosomowe, pęknięcia nici DNA i mikrojądra w różnych komórkach in vitro. Bromian jest czynnikiem klastogennym. Bromian podawany w wodzie do picia indukował nowotwory w nerkach, tarczycy i mezotelim u szczurów. Częstość występowania międzybłonniaków osłonki pochwowej jąder u szczurów była zależna od dawki bromianu. Istnieje wiele naturalnych i syntetycznych związków, które mogą być użyte jako skuteczne czynniki chemioprotekcyjne przeciwko toksycznemu i rakotwórczemu działaniu bromianu na nerki i inne narządy, wynikającego ze stresu oksydacyjnego.