DYSFUNKCJE STAWOWE W OBSZARZE ORTOPEDYCZNEJ TERAPII MANUALNEJ

TADEUSZ KASPERCZYK, ANNA MARSZAŁEK, ROBERT WALASZEK

Terapia manualna w ostatnich latach zyskuje na znaczeniu, dotyczy to wszystkich jej aspektów, tj. ortopedycznego, neurologicznego i tkanek miękkich. W Polsce terapia manualna jest integralną składową – fizjoterapii, obok takich trzech jej filarów jak: 1) kinezyterapia, 2) fizykoterapia i 3) masaż. Ważnym zagadnieniem w terapii manualnej zorientowanej ortopedycznie, czyli na struktury narządu ruchu, a głównie stawy, jest ustalenie rodzaju dysfunkcji w których wskazane jest zastosowanie jej środków terapeutycznych w formie mobilizacji i (lub) manipulacji. Z przesłanek tych wynika cel niniejszej publikacji.

Celem artykułu jest przegląd określeń rodzaju dysfunkcji spotykanych na gruncie terapii manualnej zorientowanej ortopedycznie od czasów jej narodzin do czasów współczesnych.

Uwzględniono rodzaj dysfunkcji, jej definicję, objawy kliniczne oraz etiologię. Opisano ruchy w stawach zdrowych i zablokowanych, ich bariery ruchowe, oraz grę stawową. W wykazie dysfunkcji uwzględniono: dysfunkcję somatyczną, dyskopatię, subluksację, osteopatyczne uszkodzenie kręgosłupa, zespoły McKenziego, wychylenie kręgu, zwich, zespoły bólowe kręgosłupa i bóle krzyża, zablokowanie i zaburzenie symetrii kości obręczy biodrowej – miednicy

Pobierz artykuł w pliku PDF

Przeglądaj online

KWSPZ_czasopismo_1_2021_2

Słowa kluczowe: terapia manualna, zespoły bólowe kręgosłupa, zablokowanie, dysfunkcja somatyczna