Anna Marszałek

Problem klasyfikacji i definiowania zagadnienia niepełnosprawności intelektualnej był wielokrotnie podejmowany w literaturze przedmiotu zarówno polskiej jak i zagranicznej. Efektem licznych prób usystematyzowania i uporządkowania określeń dotyczących niepełnosprawności było przyjęcie w 1980 roku przez WHO Międzynarodowej Klasyfikacji Uszkodzeń Niepełnosprawności i Upośledzeń, w której niepełnosprawności wyrażana była jako wszelkie ograniczenia lub brak wynikający z uszkodzenia – możliwości wykonywania czynności na poziomie uważanym za normalny dla człowieka funkcjonującego w danym społeczeństwie. W efekcie krytyki tego podejścia do niepełnosprawności w 2001 roku powyższą klasyfikację zastąpiono Międzynarodową Klasyfikacją Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia, która została przyjęta do stosowania jako międzynarodowy standard służący do oceny i klasyfikacji stanu zdrowia i niepełnosprawności. Według najnowszej definicji opracowanej przez Amerykańskie Stowarzyszenie Niepełnosprawności Intelektualnej i Rozwojowej niepełnosprawność intelektualna charakteryzuje się znacznymi ograniczeniami w funkcjonowaniu intelektualnym oraz równocześnie w zachowaniach przystosowawczych. W wychowaniu oraz rewalidacji osób z niepełnosprawnością
intelektualną dużą uwagę przywiązuje się do ich udziału w kulturze fizycznej, która ułatwia im psychospołeczne funkcjonowanie. Pozytywnym skutkiem takich zajęć jest większa pewność siebie w relacjach interpersonalnych, lepszy nastrój oraz możliwość wykonywania określonego zawodu związanego z wysiłkiem fizycznym.

Celem niniejszej pracy było przedstawienie roli aktywności fizycznej w kształtowaniu rozwoju psychospołecznego osób niepełnosprawnych intelektualnie.

The role of physical activity in shaping the psychosocial development of children and youth with intellectual disabilities

The problem of classifying and defining the issue of intellectual disability has been discussed many times in Polish and foreign literature on the subject. As a result of numerous attempts to systematize and organize the terms related to disability, the WHO adopted in 1980 the International Classification of Impairments of Disabilities and Handicaps, in which disability was expressed as any limitations or lack resulting from damage to the ability to perform activities at a level considered normal for a human functioning in a given society. As a result of the criticism of this approach to disability, in 2001 it was replaced by the International Classification of Functioning, Disability and Health, which was adopted for use as an international standard for the assessment and classification of health and disability. According to the latest definition by the American Association for Intellectual and Developmental Disabilities, intellectual disability is characterized by significant limitations in intellectual functioning and, at the same time, in adaptive behaviour. In the upbringing and revalidation of people with intellectual disabilities, great attention is paid to their participation in physical culture, which facilitates their psychosocial functioning. A positive effect of such activities is greater self-confidence in interpersonal relationships, better mood as well as the ability to perform a specific profession connected with physical effort.

The aim of this study was to present the role of physical activity in shaping the psychosocial development of people with intellectual disabilities.

Pobierz artykuł w pliku PDF

Przeglądaj online

KWSPZ_czasopismo_2_2021_5

Słowa kluczowe: niepełnosprawność intelektualna, rewalidacja, aktywność fizyczna